آمده ام تو به داد دلم برسی

تو سکوت مرا بشنو که صدای غمم نرسد به کسی

آمده ام تو به داد دلم برسی

چو پرنده ی زخمی بی پر و بال رها شده از قفسی

باید که شبی برسی به قرارم

ایمان منی به خدا نسپارم

می ترسم از اینکه زمان نگذارد

چون دسته گلی برسی به مزارم ......