گفته بودم اگه روزگار بر وفق مرادم بچرخه، اگه بشه اون چیزی که دلم می خواد، اگه .... تو بهترین نقطه زندگیم ایستادم

اما در حد  اگه موند و نشد ... دلم سوخت اما نشد ... وجودم تیکه تیکه شد اما بازم نشد ....

من موندم و دوباره درد و درد ... من موندم و صبوری ... اما این بار خیلی سخت تره

قبول کردم باختم ... قبول کردم و سپر انداختم ... قبول کردم و موندم زیر آوار ... قبول کردم و له شدم ..... قبول کردم و به اعتماد کردن به تو شک کردم ... قبول کردم و فهمیدم که تو پشت و پناهم نیستی ... قبول کردم و پذیرفتم که برای همیشه تنهام ....  قبول کردم و رسیدم به این نتیجه که تو فاقد عدالتی ....

"صبرم زیاده اما عمری نمونده باقی ...."

خون می چکد از دیده در این کنج صبوری

این صبر که من می کنم افشردن جان است ....

                                                                                                                                         هوشنگ جان ابتهاج