خیلی از آهنگ ها رو وقتی گوش می دی ، ذهنت پرواز می کنه  و می ره می رسه به خاطرات دور و نزدیک

برای من یکی از اون آهنگ های خاطره انگیز، گل سرخ علی زند وکیل

گل سرخ عزیز من به هر گلخانه ای باشی بدان رویای یک گلدان همیشه با تو خواهد بود 

تو دستم را نوازش کرده بودی بعد از این حتما تب یک عشق بی پایان همیشه با تو خواهد بود ...

این آهنگ من و می بره به یه روز که همه اتفاقات روی دور تند بود ....

یه روز بهاری .... فردای شبی که دعوای بدی شده بود ...

یه چت  گرم و دلچسب ... یه خوشی عالی و زیر پوستی .... عطر خوش لوبیا پلو و زعفرون، بدو بدوهای بی دلیل، دوش فوری و فوتی ، یه آرایش هول هولکی، دلهره دیدار، سس و نوشابه هایی که روی کابینت آشپزخونه جا موند ... ماشینی که صاحبش دقیقه های زیادی منتظرم موند اونم بدون خبر که بتونم سر فرصت به کارهام برسم،  سبد پیک نیک، پارک، سالاد، ماست و خیار بدون گردو و طعم لوبیا پلویی که دیگه هیچ وقت تکرار نشد و خنده و شوخی و دستی که زیر بازوش جا خوش کرده بود ......

از اون روز ماه ها گذشته اما شیرینی اش هنوز گوشه لبم حس می شه ......................