درد

حجله سر کوچه فقط یه معنی داره

یه جووون رفته ...

می پیچم تو کوچه ، تمام دیوار ها پر از اعلامیه و پلاکارده

داغ جگر گوشه 

درگذشت پسر دلبندتان

رفتن عزیزتان ....

از کنار هم شون رد می شم اما جلوی آخرین بنر پاهام سست می شه، متنش خیلی کوتاهه اما دردش تا مغز استخون نفوذ می کنه

فراموشی هنر می خواهد و من بی هنرترینم 

(دلی از سنگ بیاید به سر راه وداع   که تحمل کند آن روز که محمل برود)