صرفا جهت اطلاع ...

روزهای کاری وحشتناکیه ... هر روز بدتر از دیروز ... اضافه شدن ساعت کاری یه طرف حجم کار و اوضاع روانی شرکت هم یه طرف ... هر روز که چشمام رو باز می کنم عزا می گیرم اما یه کمی بعد یادم می افته که من بین بد و بدتر (بد سر کار اومدنم بود و بدتر بیکاری و تو خونه موندن) بد رو انتخاب کردم ...

خودم هم که معلوم نیست دقیقا چمه ... 

. 

. 

. 

من رسما از همین جا اعلام می کنم که دیروز هیچ گونه کادویی دریافت نکردم و هیچ کادویی هم ندادم ... مستقیم هم از شرکت تشریف بردم خونه ... دروغ نگم چند تا اس ام اس داشتم و لاغیر ... ( دیروز به هر بلاگی سر زدم یه جورایی داشتن از ولنتاین حرف می زدن گفتم منم بگم یه موقع عقب نمونم ) 

. 

. 

. 

چیزی نمی تونم بگم قراره از من بگذری 

چیزی نگو می فهممت باید از این خونه بری  

چند سال از امشب بگذره تا من فراموشت کنم  

تا با یه دریا تو خودم خاموش خاموشت کنم  

تنهایی امو بعد از این با قلب کی قسمت کنم 

واسه فراموش کردنت باید به چی عادت کنم 

تو باید از من رد بشی من باید از تو بگذرم  

کاری نمی تونم کنم باید بیفتی از سرم 

بعد از تو باید با خودم تنهای تنها سر کنم  

یک عمر باید بگذره تا امشب و باور کنم  

چند سال از امشب بگذره تا من فراموشت کنم  

تا با یه دریا تو خودم خاموش خاموشت کنم 

چند سال از امشب بگذره با من یکی همخونه بشه  

احساس امروزم به تو تنها یه شب وارونه شه 

چند سال از امشب بگذره ...