قاصدک

دستم رو آوردم جلو و رو هوا گرفتمشون  

پنج تا قاصدک که بهم چسبیده بودن .. دستم رو مشت کردم مبادا باد ببرتشون ... یاد بچگی هام افتادم اون موقع ها که دنبال قاصدک ها می دوییدم و وقتی تو دستم زندونیش می کردم قبل از اینکه مشتم رو باز کنم یه آرزو می کردم و آروم مشتم رو باز می کردم تو دلم می گفتم خدا جون دُم نداشته باشه آخه نمی دونم از کجا فهمیده بودم که اگه قاصدک دُم داشته باشه حامل خبر بده و اگه بی دُم باشه خبر خوش ... اگه دُم داشت در دم پرپرش می کردم و اگه بی دُم بود دوباره می فرستادمش تو هوا تا بره پیش یه نفر دیگه ... 

دستم رو آوردم بالا مشتم رو مثل کودکی ها باز کردم دیدم هر پنج تا قاصدک دُم دارن خندیدم باد می یومد دستم رو گرفتم بالاتر گذاشتم باد قاصدکها رو با خودش ببره ...    

قاصدک ! هان،چه خبر آوردی؟

از کجا وز که خبر آوردی ؟

خوش خبر باشی،اما،‌اما

گرد بام و در من 

بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا 

نه ز یاری نه ز دیار و دیاری باری

برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس 

برو آنجا که تو را منتظرند 

قاصدک

در دل من همه کورند و کرند

دست بردار از این در وطن خویش غریب

قاصد تجربه های همه تلخ  

با دلم می گوید 

که دروغی تو ،دروغ 

که فریبی تو ،فریب  

قاصدک! هان، ولی ... آخر ... ای وای 

راستی آیا رفتی با باد ؟

با توام،آی! کجا رفتی ؟ آی

راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟

مانده خاکستر گرمی،جایی؟

در اجاقی طمع شعله نمی بندم،خردک شرری هست هنوز؟

قاصدک

ابرهای همه عالم شب و روز

در دلم می گریند   

                                     "اخوان ثالث"