دلم گرفت ....

امروز بعد از یکسال لباسهام رو عوض کردم .... مشکی رو کنار گذاشتم ...  

خبر رفتن پدر مهربان دوباره برم می گردونه به سال پیش این موقع .... بغض می کنم ...

چقدر حالم بد بود ... دلم می خواست مامان صبح از خواب بیدارم می کرد و می گفت زودباش دیرت می شه ... غذات رو گذاشتم رو میزت ...  

حالا مهربان داره روزهای من رو تجربه می کنه ... چه تجربه تلخی ...  

حالا من می دونم اون چه حسی داره ... 

دلم می خواد الان یه گوشه می شستم و اشک می ریختم ...  

نیــما غــم دل گو که غریــبانه بگریمم 

سـر پیش هم آریم و دو دیوانه بگرییم  

مـــن از دل این غار و تو از قله آن قاف  

از دل بهـــم افتیـــم و به جانانه بگرییم