....

شب من پنجره ای بی فردا  

                                 روز من قصه تنهایی ها 

                                                       مانده بر خاک و اسیر ساحل 

ماهی ام ماهی دور از دریا 

                                هیچ کس با دل آواره من  

                                                      لحظه ای همدم و همراه نبود 

هیچ شهری به من سرگردان  

                               در دروازه خود را نگشود ... 

                                                     کولی ام خسـته و سرگردانم  

ابــــر دلتــنگ پــر از بارانـــم

                             پای من خسته از این رفتن بود 

                                                    قــصه ام قـــصه دل کنــدن بود 

دل به هر کس که سپردم دیدم  

                           راهش افسوس جدا از من بود 

                                                    صخـــــره ویران نشود از باران  

گریـه هم عقده ما را نگشــود  

                           آخر قصه من مثل همه  

                                                   گمشدن در نفــــس باد نبــود 

روح آواره من بعـــــد از من  

                           کولی در به در صحرا است  

                                                  می رود بی خبر از آخـــــر راه 

هم چنان مثل همیشه تنها  

                           کولی ام خسته و سرگردانم  

                                                  ابر دلتنگ پر از بــــــــارانم ...