شروعی دوباره

سلام

امشب شب دلگیریه

کار نقل و انتقال بالاخره تموم شد، البته تمام کارها رو محــمد انجام داد من فقط نقش ناظر رو داشتم 

حــــالا من موندم یه خونه پر از خالی ... دیگه نه خبری از قطره های بارون هست و نه لاک پشتی که مدام زمین بخوره ... حتی آرشیوی هم وجود نداره ...

راستش می ترسم، از شروع دوباره می ترسم اما چاره ای نیست 

یاد روزی افتادم که تازه شروع به نوشتن کردم فقط پری بود که بهم سر می زد آمار کامنت هام از 2 تا بالاتر نمی رفت ... از اون زمان خیلی گذشته و حالا من اینجام ... حال کسایی رو دارم که رفتن خونه خریدن اما دیگه پولی براشون باقی نمونده که چیزی برای داخل خونه بخرن ...

اینجا زمان لازم داره تا رنگ و بوی زندگی به خودش بگیره درست مثل خودم که زمان لازم دارم تا دوباره برگردم و بشم همون هاله گذشته ...

پس از امشب اینجا می شه نقطه شروع من ...