نا امید

یه زمانهایی  تو زندگی هست که غرق خوشی هستی

اونقدر خوشی که ناخوشی ها رو نمی بینی

همه چیز قشنگه، اصلا بدی وجود نداره

تو این  زمانها آسمون اینقدر آبیه که تا به حال آبی تر از این دیده نشده

نه سرمایی حس می شه نه گرمایی، فقط یه نسیم ملایمه که با پوستت عشقبازی می کنه

حس می کنی خدای زندگیتی

اما تو کسری از ثانیه

یه خبر، یه اتفاق، یه دست خط، یه حرف

تمام خوشی ها رو روی سرت آوار می کنه

جوری له می شی که سرپا شدنت می شه آرزو

تو همین زمانه که 

زندگی خود خود مرگه

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد